به گفته OECD، محدودیت‌ها – اغلب مالیات‌ها و همچنین محدودیت‌های کمی – در دهه گذشته بیش از پنج برابر شده است تا جایی که 10 درصد از ارزش جهانی صادرات دست‌کم تحت یک معیار قرار دارد.
چین، هند، آرژانتین، روسیه، ویتنام و قزاقستان شش کشور برتر از نظر محدودیت های جدید در دهه گذشته هستند. این سازمان همچنین گفت که این کشورها نیز از جمله کشورهایی هستند که بسیاری از اعضای OECD برای تامین به آنها وابسته هستند. پرزمیسلاو کوالسکی و کلاریس لژاندر، پژوهشگران، می‌گویند: «تحقیقات تاکنون نشان می‌دهد که محدودیت‌های صادراتی ممکن است در بازارهای بین‌المللی برای مواد خام حیاتی نقشی بی‌اهمیت داشته باشد و بر در دسترس بودن و قیمت‌ها تأثیر بگذارد». با در نظر گرفتن وابستگی های OECD به واردات مربوطه شرح داده شده در این مقاله، این وضعیت مستلزم بررسی دقیق است.
بلومبرگاین یافته‌ها در حالی به دست می‌آیند که OECD همچنین اعلام کرده است که برای پاسخگویی به افزایش چهار تا شش برابری تقاضا برای انتقال سبز به افزایش قابل توجه تولید و تجارت مواد نیاز است.
لیتیوم، عناصر خاکی کمیاب، کروم، آرسنیک، کبالت، تیتانیوم، سلنیوم و منیزیم بیشترین افزایش تولید را در سال‌های اخیر داشته‌اند.
OECD گفت: «در حالی که تولید و تجارت بیشتر مواد خام حیاتی در ده سال گذشته به سرعت گسترش یافته است، رشد با تقاضای پیش‌بینی‌شده برای فلزات و مواد معدنی مورد نیاز برای تغییر اقتصاد جهانی مطابقت ندارد.»
