توسط سالونی روی و آنکور گوئل

در اقتصاد جهانی شده امروز ، کشورها اقداماتی را برای تشویق تجارت دوجانبه و چندجانبه از طریق توافق نامه های تجاری انجام داده اند. هند نیز با کشورهای مختلف قراردادهای تجارت آزاد (FTA) منعقد کرده است – موافقت نامه های تجاری دو جانبه با ژاپن ، سنگاپور و غیره و توافق نامه های تجاری چند جانبه با کشورهای آسه آن ، کشورهای SAARC و غیره. هند همچنین در حال مذاکره در مورد توافق نامه های تجاری با استرالیا ، اسرائیل ، اروپا است اتحادیه و شورای همکاری خلیج فارس و غیره

یک مزیت اصلی تحت FTA ، تعرفه ترجیحی است ، یعنی اعمال حقوق گمرکی پایین تر در واردات کالا از کشورهای شریک.

هند قوانین جداگانه ای را برای تعیین اینکه کالاهای وارد شده از یک کشور تحت شرایط FTA دارای مزایای تعرفه ترجیحی هستند ، اعلام کرده است. این قوانین همچنین روش تعیین “مبدا” کالاها از این کشورها و اسنادی که توسط واردکنندگان ارائه می شود را تجویز می کند.

تغییرات رویه اخیر برای مطالبه مزایای وظیفه تحت FTA

واردکنندگان برای ادعای بهره مندی از تعرفه ترجیحی به همراه فاکتور و قبض ورود ، در هنگام واردات فقط گواهی مبدا (CoO) را باید ارائه دهند. برای تأیید CoO ، مقامات گمرکی مجبور شدند با مقام دولتی مربوطه کشور صادر کننده تماس بگیرند.

در بودجه اتحادیه 2020 ، وزیر دارایی تأکید کرده بود که واردات تحت FTA در حال افزایش است. همچنین ، مشاهداتی مبنی بر سو benefitsاستفاده از مزایای تحت FTAs ​​که باعث اثر سوverse بر صنعت داخلی شد ، صورت گرفت. بنابراین در قانون گمرک تغییری ایجاد شد که مقررات مربوط به بررسی دقیق واردات تحت FTA انجام شد.

در حالی که مفاد قانون گمرک مقررات امکان پذیر برای انجام چک ها را بیان کرده است ، این روش در قوانین گمرک (اداره قوانین مبدا under تحت توافق نامه های تجاری) ، 2020 (قوانین CAROTA) ارائه شده است تا مزایای تعرفه ترجیحی را تحت FTA بخواهد. قوانین CAROTA از 21 سپتامبر 2020 لازم الاجرا است و واردکنندگان برای ادعای سود تعرفه ای ترجیحی باید این مقررات را رعایت کنند.

سازگاری های اضافی که توسط واردکنندگان انجام می شود

طبق قوانین CAROTA ، به غیر از CoO ، واردکنندگان موظفند اطلاعات اضافی در مورد کالاها را در زمان واردات خود ارائه دهند. از این رو واردکنندگان ملزم می شوند اظهارنامه ای مبنی بر واجد شرایط بودن کالاها به عنوان کالاهای مبدا با نرخ ترجیحی عوارض تحت FTA مربوطه ارائه دهند. همچنین ، جزئیات مربوط به CoO ، از جمله شماره مرجع ، تاریخ صدور و غیره ، نیز باید در چنین اظهارنامه ای هنگام تشکیل لایحه ورود ذکر شود.

واردکنندگان ملزم به داشتن اطلاعات مربوط به معیارهای کشور مبدا از جمله فرآیند تولید ، محتوای ارزش منطقه ای ، معیارهای خاص محصول و غیره هستند. این اطلاعات برای مدت 5 سال از زمان واردات لازم است حفظ شود.

اکنون مقامات مجاز به انجام تحقیقات دقیق در مورد ادعای تعرفه ترجیحی هستند. اگر مقامات “دلیل بر این باور داشته باشند” که معیارهای کشور مبدا توسط واردکنندگان برآورده نشده است ، می توان تحقیقات را در این باره انجام داد. بنابراین ، اختیارات مقامات گمرکی نیز با معرفی مقررات جدید حاکم بر قوانین مبدا گسترش یافته است.

مقامات همچنین می توانند منافع را انکار کنند اگر مواردی از جمله ناقص بودن CoO ، عدم تأیید اعتبار CoO توسط مقام صالح و غیره بدون تأیید وجود داشته باشد.

مقامات همچنین می توانند برای بررسی صحت ادعاهای تعرفه های ترجیحی واردکنندگان ، برای تأیید بیشتر با کشور صادر کننده به مرجع تعیین شده مراجعه کنند.

این در حالی است که مسئولیت واردکنندگان این است که حتی قبل از واردات کالا به هند ، اطلاعات لازم را در مورد مبدا کالاها داشته باشند. واردکنندگان باید “دقت معقول” در مورد صحت و سقم اطلاعات ارائه شده داشته باشند. صرف ارائه CoO به معنای این نیست که واردکنندگان از ادعای سود تعرفه ای ترجیحی مراقبت منطقی می کنند. بنابراین ، طبق مقررات جدید ، مسئولیت بیشتری بر عهده واردکنندگان قرار گرفته است.

راهی برای واردکنندگان

واردکنندگان از مزایای FTA استفاده می کنند تا بتوانند خود را در دنیای رقابتی حفظ کنند. اگرچه این واردات ممکن است در محیط جدید تحت بررسی دقیق قرار بگیرند ، اما می توان برای تغییر در فرآیندهای تجاری تغییراتی ایجاد کرد تا در صورت بررسی دقیق آماده شود.

واردکنندگان باید قبل از واردات به هند با تأمین کننده خارج از کشور به دنبال کسب اطلاعات در مورد کالاها (مانند فرآیند تولید که توسط تأمین کننده دنبال می شود) گفتگو کنند و همچنین در مورد صحت ادعای سود تعرفه ترجیحی راحتی ایجاد کنند. حفظ یک ردیابی حسابرسی مناسب از اسناد حاوی اطلاعات مربوط به فرآیند تولید ، محتوای ارزش منطقه ای ، معیارهای خاص محصول و غیره در پاسخ به سeriesالات مقامات کمک می کند.

واردکنندگان می توانند بندهای مناسب توافقنامه تدارکات را برای حفاظت در برابر مسئولیتی که ممکن است به دلیل اطلاعات نادرست ارائه شده توسط تأمین کننده خارج از کشور بوجود آید ، اضافه کنند.

واردکنندگان برای ادعای سود تعرفه ای ترجیحی باید به هنجارهای سختگیرانه جدید پایبند باشند. واردکنندگان باید برای دستیابی به مدیریت زنجیره تأمین ، مکانیزم محکمی برای جمع آوری اطلاعات کالاهای وارداتی ایجاد کنند.

(Saloni Roy مدیر ارشد و Ankur Goel مدیر ارشد ، Deloitte Haskins and Sells LLP است)