نویسنده:
سونیل سوبرامانیام ، مدیر عامل

تخصیص دارایی به سادگی تصمیمی است که شما اتخاذ می کنید ، در مورد اینکه چه مقدار از ثروت مالی کل شما باید در سهام (حقوق صاحبان سهام) ، اوراق قرضه (بدهی) یا معادل نقدی (اوراق قرضه بسیار کوتاه مدت) و FDs نگهداری شود.

این تصمیمی است که اکثر مشاوران مالی بر آن تأکید زیادی دارند. گفته می شود تصمیمات بد سرمایه گذاری بیشتر ناشی از تخصیص دارایی بد است. اگر به عنوان سرمایه گذار تصمیم تخصیص دارایی را به درستی دریافت کنیم ، از این رو احتمال بد سرمایه گذاری هایمان را بسیار کاهش می دهیم.

بنابراین چه مقدار از سرمایه گذاری های شما باید در حقوق صاحبان سهام باشد ، چه مقدار در اوراق قرضه و چه مقدار در معادل های نقدی و FDs؟ پاسخ برای هر سرمایه گذار منحصر به فرد است و به شرایط منحصر به فرد او بستگی دارد.

با این وجود سه دستورالعمل وجود دارد که می توانید برای درک نحوه تصمیم گیری در مورد تخصیص دارایی استفاده کنید:

1. هرچه دارایی در کوتاه مدت بی ثبات تر باشد ، در بلندمدت نیز نتیجه بهتری خواهد داشت. سهام بهترین بازده متوسط ​​در دراز مدت را دارند ، اما در کوتاه مدت نیز بیشترین بازده را دارند. در مقابل ، اوراق قرضه و نشانگر پول تمایل به نوسانات کمتری دارند ، اما بازده کمتری را در دراز مدت تحویل می دهند بنابراین ، افق زمانی – مدت زمانی که مایل به سرمایه گذاری پول خود هستید – عامل مهمی در تصمیم گیری در مورد تخصیص دارایی شما است. هرچه مایل باشید بخشی از پول خود را سرمایه گذاری کنید ، تخصیص بیشتری به ارزش سهام متنوع آن قسمت بیشتر می شود.
2. اگرچه ممکن است راحت باشید که برای مدت زمان معینی سرمایه گذاری کنید ، اما ممکن است با نوسانات بزرگ ارزش نمونه کارها راحت نباشید. یا اگرچه تعهد شما در حال حاضر طولانی مدت است ، اما احتیاط های پیش بینی نشده ممکن است شما را مجبور کند خیلی زودتر بخشی از سرمایه خود را خاتمه دهید. در چنین شرایطی ، تخصیص سرمایه شما به سهام متنوع ممکن است کمتر از مبلغی باشد که فقط با توجه به افق زمانی تضمین می شود. این ملاحظه معمولاً “اشتهای خطر” برچسب گذاری می شود – که یک برچسب نسبتاً مضحک است ، زیرا هیچ کس نمی خواهد بیرون برود و با پرخاشگری ضرر کند. اصطلاح بهتری که ما در اینجا از آن استفاده خواهیم کرد “ظرفیت جذب” است.
3. آخرین اما کمترین ، تخصیص دارایی شما باید با توجه به انتظارات سرمایه گذاری شما اداره شود – چقدر می خواهید پول شما رشد کند. اگر در مدت 5 سال نیاز به دو برابر کردن پول خود داشته باشید ، به رشد حدود 15٪ در سال نیاز دارید. این امر بدون مواجهه قابل توجه با ارزش سهام در پرتفوی سرمایه گذاری شما محقق نمی شود. اگر ظرفیت جذب شما پایین است ، باید در مورد تعیین اهداف رشد پایین یا برنامه ریزی برای افق زمانی طولانی تر برای کاهش نوسانات فکر کنید.

کلاسهای مختلف دارایی که می توان در آنها سرمایه گذاری کرد شامل صندوق های سرمایه گذاری مشترک ، سهام ، اوراق قرضه دولتی ، سپرده های ثابت ، صندوق های سرمایه گذاری جایگزین و غیره است.

استراتژی سرمایه گذاری شما باید با تجزیه و تحلیل عینی آنچه می خواهید پول شما برای شما انجام دهد آغاز شود و تنظیمات شخصی ، انتظارات و افق زمانی که برای سرمایه گذاری خود تصمیم گرفته اید را در نظر بگیرید.

امیدواریم این موضوع بتواند در تصمیم گیری در مورد تخصیص دارایی صرفاً با استفاده از بازده به عنوان وسیله ای درک کنید.

یاد آوردن: تخصیص به چندین عامل بهم پیوسته بستگی دارد که عبارتند از سن ، درآمد ، ثروت ، اشتهای ریسک و اولویت نقدینگی. این امر تصمیم گیری دقیق برای تخصیص را که می تواند به عنوان یک الگو برای هر سرمایه گذار مورد استفاده قرار گیرد ، دشوار می کند.

سرمایه گذاری مبارک!

سلب مسئولیت: محتوای تهیه شده توسط Sundaram Mutual