صنایع شیمیایی یک کشور معمولاً به عنوان یک کاتالیزور برای رشد اقتصادی در نظر گرفته می‌شود و عاملی حیاتی برای هدایت بخش‌های دیگر مانند نساجی، داروسازی، آرایشی و بهداشتی، رنگ و غیره است. در بنگال غربی از آن زمان، علاوه بر بنگال غربی، ایالت های دیگری مانند ماهاراشترا، تامیل نادو و گجرات نیز به تولیدکنندگان پیشرو در مواد شیمیایی مختلف تبدیل شده اند.

هند ششمین تولید کننده مواد شیمیایی در جهان است. با این حال، این کشور در صادرات مواد شیمیایی، بدون احتساب داروها، رتبه چهاردهم را دارد و تنها 2.5 درصد در فروش جهانی مواد شیمیایی سهم دارد.

خوشبختانه، به نظر می رسد که تصویر در حال تغییر است. در سال مالی 22، هند 24.3 میلیارد دلار صادرات مواد شیمیایی داشت که بالاترین میزان از سال مالی 15 بود و شاهد رشد 39 درصدی در ارزش سالانه و رشد 14 درصدی در حجم سالانه بود.

تجزیه و تحلیل Drip Capital این افزایش را به چندین طرح دولتی و افزایش تقاضا برای مواد شیمیایی معدنی، مواد شیمیایی کشاورزی، مواد شیمیایی ویژه مانند رنگ ها و رنگدانه ها، روان کننده ها، طعم دهنده های غذایی، افزودنی های آرایشی و بهداشتی و غیره نشان می دهد.

اگرچه وضعیت کلان فعلی مخارج اختیاری مصرف کنندگان را محدود کرده است، انتظار می رود بازار مواد شیمیایی هند تا سال 2040 به 850 تا 1000 میلیارد دلار برسد که سهم 10 تا 12 درصدی از بازار جهانی را شامل می شود. این امر باعث می‌شود که صادرکنندگان در جریان آخرین روندها و فرصت‌های صنعت باشند.

افزایش سهم هند در بازار جهانی مواد شیمیایی تخصصی:
بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که انتظار می‌رود بازار جهانی مواد شیمیایی ویژه شاهد CAGR 5.1 درصدی از سال 2023 تا 2030 باشد، و صادرات مواد شیمیایی ویژه هند احتمالاً 10 برابر خواهد شد.

این رشد ممکن است به افزایش محبوبیت غذاها/نوشیدنی های فرآوری شده و تمایل مردم به آزمایش طعم های مختلف نسبت داده شود. صادرکنندگان می‌توانند از این روند نوظهور برای نوآوری و توسعه طعم‌دهنده‌های متناسب با اولویت‌ها و پالت‌های مصرف‌کنندگان خود استفاده کنند. علاوه بر این، افزایش تقاضا برای مواد شوینده، مواد شیمیایی حفاظت از محصول، مواد پاک کننده و مواد شیمیایی آرایشی و بهداشتی فرصت‌هایی را برای صادرکنندگان در صنایع مختلف باز خواهد کرد. در حالی که احساسات چین +1 که توسط کشورهای سراسر جهان پذیرفته شده است، همچنان به نفع هند به عنوان قطبی برای سرمایه گذاری و تولید مواد شیمیایی کار می کند، صادرات باید شتاب بیشتری بگیرد.

تنوع بخشیدن به سایر مناطق به جز بازار غالب فعلی – آسیا اقیانوسیه، گامی در جهت درست است. به عنوان مثال، صادرکنندگان افزودنی های آرایشی می توانند به مناطق جغرافیایی جدید در خاورمیانه مانند امارات متحده عربی، کویت و عربستان سعودی گسترش یابند. این کشورها دارای جمعیتی جوان و پویا با قدرت خرید بالا هستند که آنها را به بازارهای مناسبی برای صنعت مراقبت شخصی تبدیل می کند.

رشد تقاضا برای مواد شیمیایی پایدار:
اتحادیه اروپا اخیراً در خط مقدم تلاش‌های پایداری بوده و «استراتژی مواد شیمیایی برای پایداری» را طراحی کرده است که شامل چشم‌انداز بلندمدت برای سیاست اتحادیه اروپا در زمینه مواد شیمیایی است. چنین ابتکارات نظارتی و مصرف‌کنندگانی که به طور فزاینده‌ای نسبت به محیط‌زیست آگاه می‌شوند، شرکت‌ها را در بخش‌های کلیدی مصرف نهایی به نوآوری و توسعه راه‌حل‌های شیمیایی پایدار برانگیخته است.

صنایع شیمیایی مستقیماً با سایر بخش‌ها در تعامل است و این قدرت را دارد که با تشویق شرکت‌ها به توسعه سبد محصولات سبزتر و اتخاذ شیوه‌های سازگار با محیط زیست بر آنها تأثیر بگذارد. استفاده از مواد طبیعی، تکنیک های صرفه جویی در انرژی، محصولات کم کربن و سرمایه گذاری انبوه در تحقیق و توسعه می تواند راه درازی برای رقابتی کردن کالاهای هندی در بازار بین المللی داشته باشد. کسب‌وکارها همچنین می‌توانند تلاش‌های برندسازی و بازاریابی خود را مجدداً تغییر دهند تا جنبه پایداری کالاهای خود را برای خریداران برجسته کنند و بازدهی ممتاز را دریافت کنند.

تصرف سهم بازار رو به کاهش اروپا:
اروپا دومین تولیدکننده مواد شیمیایی در جهان است، اما امروزه صنعت آن در معرض یک بحران وجودی است. علاوه بر موقعیت ژئوپلیتیکی و کلان، نیروی کار پرهزینه/مواد خام، و قیمت های سرسام آور گاز طبیعی – خوراک اولیه این صنعت، هنجارها/ مقررات پایداری جدید وضع شده، صنعت شیمیایی داخلی اروپا را ناکارآمد کرده است.

این فرصت‌های جدیدی را برای صادرکنندگان هندی باز می‌کند تا به خریداران برتر اروپا مانند ایالات متحده، بریتانیا و چین پاسخ دهند. درک نیازهای کاربر نهایی محلی و سپس سفارشی سازی محصولات مناسب به صادرکنندگان کمک می کند تا مزیت رقابتی در قاره به دست آورند.

تمرکز دولت بر مواد شیمیایی کشاورزی:
گزارش Crisil می‌گوید که درآمدهای صنایع شیمیایی کشاورزی هند در سال مالی 23 بین 15 تا 17 درصد و در سال مالی 24 به میزان 10 تا 12 درصد رشد می‌کند و صادرات بیش از 50 درصد از درآمد را به خود اختصاص می‌دهد. با این حال، در دسترس بودن خوراک/زمین محدود، سرمایه‌گذاری کم در تحقیق و توسعه، تأخیر در پاکسازی محیط‌زیست، و غیره، چند چالش هستند که مانع این هدف می‌شوند.

خوشبختانه، دولت در حال حاضر کار روی ایجاد یک پایگاه علمی در دسترس و راه اندازی برنامه های آموزشی برای کشاورزان در مورد مزایای استفاده از مواد شیمیایی کشاورزی را آغاز کرده است. دولت همچنین در راستای منطقی‌سازی عوارض گمرکی، توسعه طرح‌های PLI، کاهش زمان مورد نیاز برای اعطای مجوزهای زیست‌محیطی، و ایجاد پارک‌های شیمیایی برای جذب سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در این بخش کار می‌کند.

نویسنده مدیر عامل/بنیانگذار دریپ کپیتال است.