با این حال، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران هم چندان آشفته به نظر نمی‌رسند. برخی از سهام شرکت‌های سازنده ماشین‌آلات تراشه‌ای با ارزش‌گذاری هولناک معامله می‌شوند. آنها در انبوه سفارش‌هایی که این شرکت‌ها را از بین می‌برد، آرامش پیدا می‌کنند. آنهایی که روی بافرهای آرام نمی‌نشینند، مانند سال‌های گذشته منتظر آن خواهند ماند. SEMI، انجمن صنعت، کاهش 17 درصدی در تجهیزات فرآیند فرانت اند را پیش بینی کرده است. برای سایرین که ویفرها را به تراشه برش می‌دهند، یا فرآیند back-end را انجام می‌دهند، احتمالاً فروش 9 درصد کاهش می‌یابد. رکود پیش بینی شده به دنبال رکورد فروش تجهیزات تولید نیمه هادی است که به 107.6 میلیارد دلار در سال 2022 افزایش یافت.
مشکل اینجاست که پیش‌بینی چرخه پیچیده‌تر پیچیده‌تر می‌شود. معمولاً شرکت‌ها تقاضا را دو سال زودتر پیش‌بینی می‌کنند و ابزارها را سفارش می‌دهند و پوسته‌های کارخانه را بدون پر کردن ماشین آلات می‌سازند. چرخه تراشه هر سه تا پنج سال یکبار تغییر می کند. پیتر هانبری از شرکت مشاوره Bain & Co، می گوید که هر بار، تقریباً ثابت است، برای چند سال سقوط می کند و دوباره به سمت بالا می رود، حتی اگر تعیین زمان دقیق، عمق و سرعت بازگشت سخت تر باشد. در شرایط رکود، هزینه‌های نقدی بسیار پایین است که شرکت‌ها به راه‌اندازی کارخانه‌ها ادامه می‌دهند، اما سرمایه آینده کاهش می‌یابد. شرکت‌ها نحوه برخورد با متغیرهای قابل پیش‌بینی را بررسی کرده‌اند و از فراز و نشیب‌ها مصون مانده‌اند. مسیر صعودی گسترده‌تر، تولیدکنندگان را به زمزمه ادامه می‌دهد و تجهیزاتی را تولید می‌کنند که دیر یا زود در تأسیسات ساخت نصب می‌شوند. یا قبلاً اینطور بود. اکنون مجموعه ای جدید و معنادار از متغیرها وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. این محدودیت‌ها از محدودیت‌های صادراتی در پکن، سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه تولیدکنندگان چینی گرفته تا یارانه‌های عظیم دولتی و مشوق‌های ارائه شده توسط ایالات متحده و اروپا، همراه با تنش‌های ژئوپلیتیکی و افزایش هزینه‌های فناوری را شامل می‌شود. مدیران یکی از بزرگ‌ترین سازندگان ماشین‌آلات، Lam Research Corp، تغییرات گسترده‌تر در صنعت را «یک محیط کسب‌وکار بی‌سابقه» در جریان فراخوان درآمد شرکت در اواخر ژانویه نامیدند. پیش‌بینی‌هایی که این عوامل را در نظر نمی‌گیرند – یا تأثیر آنها را دست کم می‌گیرند – احتمالاً بسیار خوش‌بینانه هستند.
بلومبرگبنابراین ارزش توجه به نقاط کور زیر را دارد. اول، اگر شرکت‌های چینی که در حال حاضر بیش از یک چهارم تجهیزات تراشه‌های جهانی را خریداری می‌کنند، در نهایت محصولات خود را بسازند (حتی اگر در ابتدا با فناوری پایین‌تر باشند)، در حالی که بازیگران بزرگ ژاپنی را کنار بگذارند، چه؟ این همان چیزی است که در بخش ماشین آلات ساختمانی اتفاق افتاد – قهرمانان داخلی آنقدر پیشرفت کرده اند که در حال یافتن بازارهای بزرگ در خارج از کشور هستند. مطمئناً، تجهیزات ساخت تراشه بسیار پیچیده‌تر است و به دقتی نیاز دارد که شاید شرکت چین هنوز کاملاً از آن برخوردار نیست. در حال حاضر، این شرکت‌ها برای بازار داخلی تولید می‌کنند و کسب‌وکارهای خارج از کشور را با تولید محصولات بهتر بیرون می‌برند. این امر توازن دقیق تقاضا و عرضه را در چند سال آینده تغییر می‌دهد و سهم بزرگ بازیگران ژاپنی در چین را در مناطقی که هنوز محدودیت‌های صادراتی ندارند، خواهد گرفت.
در مرحله بعد، با پیشرفت فناوری صنعتی و تغییر تقاضای بازار نهایی، برای سازندگان ماشین‌آلات چه معنایی دارد؟ روزهای مصرف کنندگانی که تعداد زیادی رایانه شخصی و تلفن های هوشمند خریداری می کنند (به دلیل تقاضای بی سابقه در دوران کووید) به وضوح رقم خورده است، با توجه به کاهش هزینه های شرکت هایی مانند Samsung Electronics. پیروزی های بزرگتر و سودآورتر از انتقال کربن زدایی در مقیاس بزرگ حاصل می شود. به عنوان مثال، تراشه‌های قدرت در چین به شدت تحت فشار قرار می‌گیرند، زیرا آنها یک نیمه‌رسانای کلیدی هستند که در خودروهای برقی و سایر بخش‌های نوظهور مورد استفاده پکن قرار دارند. شرکت هایی مانند ژجیانگ جینگ شنگ Mechanical & Electrical Co. و Naura Technology Group Co در حال توسعه تجهیزات برای تولید این قطعات هستند. در همین حال، شرکت هایی مانند Screen Holdings ژاپن گزارش می دهند که در بازار چین، اشتهای سرمایه گذاری در خارج از مناطق محدود “هنوز فعال است”. انجمن صنعت نیز روند مشابهی را مشاهده می کند.
در همین حال، شدت سرمایه (از جمله کمک یارانه‌های دولتی) برای بازار وسیع‌تر تجهیزات تولید نیمه‌رسانا، با اصلاح فناوری و پیچیده‌تر شدن نیازهای مشتری، همچنان در حال افزایش است. افزایش قیمت مواد خام نیز باعث کاهش سودآوری شده است. SEMI خاطرنشان می‌کند که با افزایش ظرفیت، تولیدکنندگان ماشین‌های تراشه همچنان منتظر افزایش در سال 2024 هستند.
در حال حاضر، برخی از شرکت‌ها به راه‌حل‌هایی روی می‌آورند که در بیشتر موارد در گذشته کارآمد بوده است. آنها پروژه ها را به تعویق انداخته اند و پرداخت ها را به تعویق انداخته اند. دیگران در حال پیشبرد برنامه های توسعه هستند. انجمن صنعت اعلام کرد که هزینه‌های ماه گذشته امسال 22 درصد کاهش خواهد یافت که بدتر از انتظار قبلی چهار ماه پیش است. با این حال، شرکت ها به طور کامل برنامه های خود را لغو نمی کنند، به این امید که چرخه ها به نتیجه برسند. این فقط پیش بینی های بیشتر را مختل می کند. با وجود عدم قطعیت های بیشتر، سازندگان ماشین های تراشه می توانند با یک ارزیابی مجدد عمیق تر انجام دهند.
